'Mediation? Poeh... '

Met de toename van het gebruik van mediation is het de afgelopen 25 jaar ook een steeds formelere methode geworden om met conflicten om te gaan.

Dat levert in mijn ogen een dilemma op.

Enerzijds is dat formele bijna niet te vermijden. Het moet voor gebruikers immers duidelijk zijn waar zij aan beginnen en dus zijn er richtsnoeren - regels - afgesproken voor de beoefenaars van het vak. Deelnemers aan een mediation krijgen een tiental pagina's tekst toegestuurd met gedragsregels, reglement en de startovereenkomst. Dit geeft mediation al meteen aan het begin een formele, 'zware' lading.

En juist in het informele karakter schuilt de kracht van deze logisch opgebouwde methodiek.

Logisch, omdat de methodiek mediation stoelt op de basis waar je behoefte aan hebt als je midden in zo'n conflict zit:

• gehoord worden; een stem krijgen in het verloop van de situatie
• gelijkwaardig en eerlijk behandeld worden
• met hulp van een integere buitenstaander

en vooral:

• zelf blijven toetsen wat helpt bij het probleem.

Eigenlijk vloeien al die regels en afspraken logisch voort uit deze basisuitgangspunten.

Ik pleit voor het levend houden van de kern van ons vak: een informele, integere methodiek van mensen helpen die daarom vragen. Dat kan in mijn ogen door goed te blijven beseffen wat de achtergrond van iedere regel, norm of stap is die je toepast in het traject, wat jouw eigen zienswijze daarop is en hoe zich dat verhoudt tot de methodiek mediation.

Wil je meer lezen: mijn boek 'Terug naar de kern, de logica van mediation' draagt bij aan behoud van de kern van de methodiek in tijden van juridisering van het vak mediation, maar ook aan toepassing van de methodiek in andere gebieden waar mensen om hulp vragen.

* Lees ook mijn eerdere artikel hierover op LinkedIn